Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lipca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Katowicach X Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Beata Torbus
Protokolant:	Małgorzata Sujka

po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2014 roku w Katowicach

sprawy A. O. (O.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania A. O.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

z dnia 23 grudnia 2013roku znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu A. O. prawo do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych, poczynając od dnia 1 grudnia 2013roku.

SSO Beata Torbus

/Przewodniczący /

Sygn. akt X U 402) 14

UZASADNIENIE

Ubezpieczony A. O. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. z dnia 23 grudnia 2013r. o odmowie przyznania mu prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych. Podniósł, iż w okresach zatrudnienia: od 16 września 1976r. do 30 kwietnia 1991r. w Ś. Przedsiębiorstwie (...) oraz od 2 maja 1991r. do 31 grudnia 1998r. w Zakładzie (...) w Ś. pracował w szczególnych warunkach jako spawacz (k. 3).

Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o jego oddalenie. Na poparcie swego stanowiska podał, że ubezpieczony nie udokumentował wymaganego 15 - letniego okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach (k.5).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony A. O. (ur. w dniu (...)), w okresie od 16 września 1976r. do 30 kwietnia 1991r. pracował w Ś. Przedsiębiorstwie (...) w oparciu o umowę o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku spawacza (k. 21 akt emerytalnych, akta osobowe ubezpieczonego).

Ś. Przedsiębiorstwo (...) zajmowało się uzbrojeniem terenów zewnętrznych w sieci wodociągowe, gazowe, kanalizacyjne, centralnego ogrzewania na terenie (...). Praca ubezpieczonego polegała na spawaniu elektrycznym rurociągów stalowych do instalacji wodnych, gazowych, sieci ciepłowniczych. Pracę tę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w godzinach od 7 do 15, a jeśli była taka potrzeba to także w godzinach nadliczbowych. Bezpośrednim przełożonym ubezpieczonego był D. S.. Ubezpieczony pracował w brygadzie, w której było 3-4 spawaczy, monterzy, pomocnicy (zeznania świadka D. S. k. 43, T. P. k. 44, ubezpieczonego k. 45).

W okresie od 2 maja 1991r. do 31 grudnia 1998r. ubezpieczony zatrudniony był na podstawie umowy o pracę w Zakładzie (...) w Ś. w pełnym wymiarze czasu pracy jako spawacz (akta osobowe ubezpieczonego od W. B. k.19-24).

W. B. prowadzi działalność gospodarczą od maja 1990r., wykonuje sieci cieplne i wodne. Będąc zatrudniony u W. B. ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy spawał rurociągi cieplne i wodne. Innych prac nie wykonywał. Spawanie odbywało się zarówno gazowo, jak i elektrycznie. Pracę ubezpieczonego nadzorował W. B.. (zeznania świadka W. B. k. 44), T. E. k. 44-45, ubezpieczonego k. 45).

Z książeczki spawacza ubezpieczonego nr (...) wynika,iż kurs podstawowy: spawania łukowego ukończył w dniu 13 kwietnia 1974r. natomiast gazowego w dniu 25 kwietnia 1976r. Kurs ponadpodstawowy spawania rur ukończył w dniu 24 maja 1994r. Ubezpieczony posiada pozwolenie na prawo wykonywania robót przy urządzeniach spawanie elektryczne , gazowe (książeczka spawacza k. 12).

Ubezpieczony nie jest członkiem OFE. Na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiadał 25 lat, 9 miesięcy i 29 dni okresów składkowych i nieskładkowych (okoliczność przyznana przez organ rentowy k. 5,zeznania ubezpieczonego k. 45).

W dniu 19 grudnia 2013r. ubezpieczony wystąpił z wnioskiem do organu rentowego o wcześniejszą emeryturę. Organ rentowy nie zaliczył do pracy warunkach szczególnych okresu zatrudnienia w Ś. Przedsiębiorstwie (...) oraz w Zakładzie (...) w Ś. (wniosek emerytalny w aktach emerytalnych, akta emerytalne ubezpieczonego).

Powyższe okoliczności nie są przez strony kwestionowane. Spornym jedynie pozostaje, czy ubezpieczony spełnił warunki do uzyskania wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013r., poz. 1440), zwanej dalej ustawą emerytalną, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 ustawy, jeżeli w dniu jej wejścia w życie tj. 1 stycznia 1999r. osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy emerytalnej – wynoszący 25 lat dla mężczyzn.

Z mocy art. 32 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1 powoływanej ustawy. Dla celów ustalenia uprawnień do emerytury wcześniejszej z tytułu pracy w warunkach szczególnych za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

W myśl art. 32 ust. 4 ustawy emerytalnej obniżony wiek emerytalny, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych. Do przepisów tych należy zaliczyć rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. nr 8, poz. 43 z późn. zm.).

Na zasadzie § 2 ust. 1 owego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Z mocy § 4 ust. 1 rozporządzenia pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn i ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

W wykazie A stanowiącym załącznik do powołanego rozporządzenia w Dziale XIV obejmującym prace różne pod pozycją 12 wymieniono prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym i atomowo- wodorowym jako wykonywane w warunkach szczególnych.

Jak jednoznacznie wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności zeznań współpracowników ubezpieczonego i przełożonych z okresu zatrudnienia w Ś. Przedsiębiorstwie (...) i u W. B. oraz zeznań ubezpieczonego, ubezpieczony faktycznie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace ujęte pod poz. 12 działu XIV wykazu A stanowiącego załącznik do rozporządzenia RM z dnia 7 lutego 1983r., do których zalicza się pracę spawacza elektrycznego i gazowego.

Okres pracy ubezpieczonego w charakterze spawacza od 16 września 1976r. do 30 kwietnia 1991r. oraz od 2 maja 1991r. do 31 grudnia 1998r. winien zatem zostać zaliczony do pracy w warunkach szczególnych. Ubezpieczony w okresie tym wykonywał wyłącznie prace spawalnicze, gdyż posiadał ku temu uprawnienia, o czym świadczy książeczka spawacza ubezpieczonego. Dla oceny czy pracownik pracował w szczególnych warunkach nie ma znaczenia nazwa zajmowanego stanowiska, tylko rodzaj powierzonej mu pracy, rzeczywiście wykonywanych zadań(vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5.06.2012r., (...) 277)11, Lex 1214997, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21. (...)., (...))12, Lex 1305951, z dnia 16.08.2012r. IIIAUa 2500)11, Lex 1236517).

Należy mieć na uwadze fakt, że dowodem potwierdzającym zatrudnienie pracownika w warunkach szczególnych są nie tylko świadectwa wykonywania prac w tych warunkach wydane przez pracodawcę. Na okoliczność, że faktycznie ubezpieczony świadczył pracę jako spawacz świadczą zeznania świadków oraz akta osobowe, wynika z nich jednoznacznie, że ubezpieczony pracował na stanowisku spawacza.

Okresy pracy w szczególnych warunkach mogą być wykazywane przed sądem wszelkimi środkami dowodowymi przewidzianymi przez Kodeks postępowania cywilnego, a w szczególności dokumentami z osobowych akt pracowniczych, zeznaniami świadków, wyjaśnieniami stron. Bowiem w postępowaniu odwoławczym nie mają zastosowania ograniczenia dowodowe, którymi związany jest organ rentowy (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 2.08.2012r., (...))11, Lex 1213891).

Całość zebranego w sprawie materiału dowodowego wskazuje jednoznacznie, iż przed 1999r. przez okres przekraczający 15 lat stale i w pełnym wymiarze ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych.

Stosownie do art. 184 ust. 2 ustawy emerytalnej emerytura, o jakiej mowa w art. 184 ust. 2 ustawy emerytalnej przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Ubezpieczony spełnił wszystkie przesłanki do przyznania mu wcześniejszej emerytury z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych: osiągnął 60 lat życia w dniu 25 listopada 2012., w dniu wejścia w życie ustawy emerytalnej tj. 1 stycznia 1999r. miał okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 25 lat ,9 miesięcy i 29 dni, w tym ponad 15 lat zatrudnienia w warunkach szczególnych. Ponadto nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego.

Mając powyższe na względzie na mocy art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. odwołanie ubezpieczonego należało uwzględnić zmieniając zaskarżoną decyzję i przyznać mu prawo do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych począwszy od 1 grudnia 2013r., zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy emerytalnej.

SSO Beata Torbus