Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Katowicach

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2014 roku

Sąd Okręgowy w Katowicach X Wydział Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Beata Torbus
Protokolant:	Małgorzata Sujka

po rozpoznaniu w dniu 21 października 2014 roku w Katowicach

przy udziale zainteresowanego M. M.

sprawy W. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o podleganie ubezpieczeniom społecznym z tytułu współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej

na skutek odwołania W. M.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. Inspektorat w P.

z dnia 17 grudnia 2013roku nr (...)

Oddala odwołanie.

SSO Beata Torbus

/Przewodniczący /

Sygn. akt XU 350/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 grudnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. Inspektorat w P. stwierdził, że W. M. jako osoba współpracująca z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą M. M. nie podlega od dnia 1 września 2013r. ubezpieczeniom społecznym: obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Odwołanie od tej decyzji złożyła W. M., domagając się jej zmiany i stwierdzenia, że w spornym okresie podlegała ubezpieczeniom społecznym: obowiązkowo emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz dobrowolnemu chorobowemu jako osoba współpracująca z mężem M. M. przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Podniosła, iż M. M. oprócz prowadzenia działalności gospodarczej jest zatrudniony na podstawy umowy o pracę w dwóch zakładach pracy – w pełnym wymiarze czasu pracy. Ze względu na ilość pracy administracyjnej związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej odwołująca chcąc odciążyć męża podjęła z nim współpracę. Przejęła obowiązki, które dotychczas wykonywał mąż tj. : sporządzanie dokumentacji dotyczącej sprzedaży ( wystawianie faktur), sporządzanie i przepisywanie ofert handlowych, obsługa płatności, odbiór od dostawcy zamówionych materiałów niezbędnych do wykonania świadczonych usług, odbiór faktur, zamawianie towarów przez Internet, kompletowanie dokumentacji, wysyłanie korespondencji, odbieranie telefonów od odbiorcówi kontrahentów, prace pomocnicze przy realizacji usług. Wyjaśniła, iż w chwili nawiązania współpracy czuła się dobrze, nic nie zapowiadało wcześniejszego porodu, który planowo miał się odbyć pod koniec października 2013r. (k.2,45-48).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podtrzymał stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji, wnosząc o oddalenie odwołania. Podniósł dodatkowo, iż w okresie niezdolności do pracy żony, płatnik składek przejął jej obowiązki, nie zatrudniając nikogo. Z dostarczonej księgi przychodów i rozchodów nie wynika, że we wrześniu 2013r. nastąpił znaczny wzrost liczby zleceń. Co więcej, płatnik składek zatrudniony jest nieprzerwanie od 1 lipca 2006r., działalność gospodarczą podjął w dniu 1 maja 2010r. i dotąd nie było konieczności pomocy osoby współpracującej lub pracownika. Organ rentowy podniósł, iż odwołująca swoim działaniem zamierzała jedynie stworzyć pozory współpracy w celu uzyskania zasiłku macierzyńskiego. Odwołująca dokonała zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych w miesiącu rozpoczęcia urlopu macierzyńskiego i zgłosiła roszczenie o wypłatę zasiłku macierzyńskiego za okres od 18 września 2013r. (k.4-7).

Zainteresowany M. M. przychylił się do odwołania. Wskazał, iż powierzając obowiązki osoby współpracującej żonie W. M. miał na celu uzyskanie od niej realnej pomocy w prowadzeniu działalności. Zgłosił ją do ubezpieczeń społecznych jako osobę współpracująca w dobrej wierze. (k. 18- 20).

W piśmie procesowym z dnia 28 sierpnia 2014r. organ rentowy, podniósł iż dokumentacja księgowa nie potwierdza ani wzrostu liczby zleceń, ani wzrostu obrotów od września 2013r. Obroty zainteresowanego wg podatkowej księgi przychodów i rozchodów za rok 2013r. wynosiły 16117,67 zł czyli nieco ponad 1000 zł na miesiąc. W ocenie organu rentowego pojawia się zatem kwestia ekonomicznego sensu podejmowania współpracy przy tak niskich obrotach skoro podjęcie współpracy wiązało się z koniecznością opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne dla osoby współpracującej oraz opłacenia składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą. W niniejszej sprawie po uwzględnieniu ciężarów publicznoprawnych zysk z działalności byłby iluzoryczny (k. 67-68).

Sąd ustalił, co następuje :

Odwołująca pozostaje w związku małżeńskim z zainteresowanym od15 października 2005r., prowadząc z nim wspólne gospodarstwo domowe. Zamieszkują w domu rodzinnym odwołującej. Wspólnie dysponują środkami pieniężnymi i rozliczają się w Urzędzie Skarbowym z uzyskiwanego przychodu.

Odwołująca z wykształcenia pedagog, nie pracowała nigdy w wyuczonym zawodzie. W okresie od 2006r. do 2012r. była zatrudniona w Wydawnictwie (...). W międzyczasie korzystała z urlopu macierzyńskiego i wychowawczego. Po urlopie wychowawczym została zwolniona z pracy. Nie była zarejestrowana jako bezrobotna. Ubezpieczona nie pomagała mężowi przy prowadzeniu działalności gospodarczej, zajmowała się córką, która 1 września 2013r. poszła do przedszkola. W lutym 2013r. dowiedziała się, że jest w ciąży. Termin porodu był wyznaczony na koniec października 2013r.Ciąża przebiegała prawidłowo. Odwołująca była pod stałą opieką lekarza ginekologa –dr. K. P., który stwierdził, że odwołująca była w ciąży od 23 stycznia 2013r. i w okresie ciąży mogła wykonywać pracę biurową ( zaświadczenie lekarskie k. 49, dokumentacja medyczna odwołującej k. 63, zeznania świadka E. T., odwołującej, zainteresowanego e-protokół k. 83 ).

Zainteresowany M. M. prowadzi od 1 maja 2010r. do nadal pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą (...) w P.. Zajmuje się zakładaniem alarmów, usługami elektrycznymi. Zainteresowany dotychczas nikogo nie zatrudniał. Wszelkie czynności biurowe wykonywał sam. Zainteresowany m.in. sporządzał oferty i przekazywał je klientom drogą mailową lub osobiście, wystawiał faktury, robił przelewy, kupował niezbędne materiały do prowadzenia działalności w hurtowniach elektrycznych, przez internet. Czynności biurowe przy prowadzeniu działalności miały charakter incydentalny, zajmowały zainteresowanemu średnio około godziny, przy czym nie wykonywał ich codziennie, lecz raz na jakiś czas – głównie wieczorem.

Oprócz prowadzenia działalności gospodarczej zainteresowany pracuje w ramach umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy w Zakładzie (...) w P. pierwotnie jako strażnik, obecnie jako wychowawca oraz zrealizuje umowę zlecenia jako instalator systemów alarmowych, serwisant w firmie (...), zajmującej się ochroną.

(informacja (...), zeznania odwołującej, zainteresowanego e-protokół k. 83).

Odwołująca od dnia 1 września 2013r. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych, (w tym dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego) i ubezpieczenia zdrowotnego, z tytułu współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej z płatnikiem składek M. M.. Za miesiące wrzesień 2013r.i październik 2013r. płatnik składek przekazał za ubezpieczona raporty rozliczeniowe, w których zadeklarowano podstawy wymiaru składek w wysokości:

- wrzesień 2013r. – 1.262,42 zł,

- październik (...). – 0,00 zł.

(akta organu rentowego).

Do obowiązków odwołującej w ramach współpracy z zainteresowanym należało:

- sporządzanie dokumentacji dotyczącej sprzedaży – wystawianie faktur,

- sporządzanie i przepisywanie ofert handlowych,

- obsługa płatności tj. wykonywanie przelewów z tytułu dokonywanych zakupów, z tytułu zobowiązań publicznoprawnych, płacenie faktur gotówką z tytułu odroczonego terminu płatności w siedzibie dostawcy.

(zeznania świadka E. T., odwołującej, zainteresowanego e-protokół k. 83).

Odwołująca sporządziła łącznie tj.:

⚫

oferty:

- 3 września 2013r. – nr 9/ 13 dla (...) LTD sp. z o.o., nr 10/13 dla B. K.,

- 9 września 2013r. – nr 11/13 dla Elektroinstalatorstwo,

-11 września 2013r. – nr 12/13 dla Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w K.

⚫

3 faktury:

- 2 września 2013r. – nr 7/13,

- 3 września 2013r. – nr 8/13,9/13.

(oferty i faktury k. 22-28).

Odwołująca czterokrotnie odebrała z hurtowni (...) zamówiony przez zainteresowanego towar ( zamówienie od odbiorcy k.29-32, zeznania świadka M. B. e-protokół k. 83).

Odwołująca urodziła dziecko 18 września 2013r. Zainteresowany nie zatrudnił nikogo do pomocy przy czynnościach biurowych. Sam nadal wykonywał te czynności.

(zeznania świadka E. T., odwołującej. Zainteresowanego e-protokół k. 83).

Z podatkowej księgi przychodów i rozchodów zainteresowanego, nie wynika iż we wrześniu 2013r. nastąpił znaczny wzrost liczby zleceń oraz wzrost przychodów, dochodów z działalności gospodarczej .

Przychód zainteresowanego (wartość sprzedanych towarów i usług) wyniósł:

- w lutym 2013r. –2.130,08 zł,

- w marcu 2013r. – 0zł,

- w kwietniu 2013r. - 243,90zł,

- w maju 2013r. - 2.634, 15 zł,

- w czerwcu 2013r. – 203,25zł,

- w lipcu 2013r. - 4.746,54 zł,

- w sierpniu 2013r. – 441,06zł,

- we wrześniu 2013r.-1.972,87zł,

- w październiku 2013r. – 581,22zł,

- w listopadzie 2013r. – 739zł,

- w grudniu 2013r. – 2.263zł.

Za 8 miesięcy 2013roku wydatki zainteresowanego wyniosły 9.436,35zł, a przychody 10.561,58zł.

(podatkowa księga przychodów i rozchodów zainteresowanego k. 33-44).

Odwołująca wystąpiła do organu rentowego z roszczeniem o wypłatę zasiłku macierzyńskiego za okres od 18 września 2013r. (akta zasiłkowe odwołującej).

Sąd zważył, co następuje :

Odwołanie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 5 w zw.z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tj. Dz.U. z 2013r. poz. 1442 ze zm.), zwanej dalej ustawą systemową, obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby prowadzące pozarolniczą działalność oraz osoby z nimi współpracujące.

Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy systemowej osoby te podlegają dobrowolnie na swój wniosek ubezpieczeniu chorobowemu.

Według art. 13 pkt 5 tej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają osoby współpracujące od dnia rozpoczęcia współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej albo umowy zlecenia do dnia zakończenia tej współpracy.

W myśl art. 8 ust. 11 ustawy systemowej za osobę współpracującą z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność uważa się małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę, ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają z nimi we wspólnym gospodarstwie domowym i współpracują przy prowadzeniu tej działalności. Jeżeli kryteria określone dla osób współpracujących spełnia pracownik, to dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jak osoba współpracująca (art. 8 ust. 2 ustawy systemowej).

W niniejszej sprawie bezspornym jest, że odwołująca i zainteresowany od momentu zawarcia związku małżeńskiego, czyli także w okresie spornym, pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym, razem wychowują dzieci i dysponują środkami pieniężnymi.

Poza sporem pozostaje także i to, że zainteresowany pozostawał w zatrudnieniu w

Zakładzie (...) w P. w wymiarze pełnego etatu oraz zrealizował umowę zlecenia w firmie (...).

Zasadniczy spór i problem w rozpoznawanej sprawie sprowadzał się do ustalenia, czy odwołująca pomagała zainteresowanemu od 1 września 2013r. w prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, a jeśli tak, to należało ocenić, czy rozmiar pracy odwołującej, jej rodzaj, zorganizowanie i częstotliwość mają wymiar ekonomiczny i organizacyjny na tyle istotny, by można było uznać go za współpracę w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy systemowej.

W wyroku z dnia 20 maja 2008 r., II UK 286/07 (niepublikowany), Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej powodującą obowiązek ubezpieczeń: emerytalnego i rentowych uznać można tylko taką pomoc udzieloną przedsiębiorcy przez jego małżonka, która ma charakter stały i bez której stanowiące majątek wspólny małżonków dochody z tej działalności nie osiągałyby takiego pułapu, jaki zapewnia współdziałanie przy tym przedsięwzięciu. Takie rozumienie współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej odpowiada, bowiem celom ustawy systemowej wyrażającym się przymusem ubezpieczenia, na zasadzie równości, wszystkich zarobkujących własną pracą (niezależnie od podstawy jej świadczenia). W motywach tego orzeczenia Sąd Najwyższy podkreślił, iż ustawa systemowa nie zawiera legalnej definicji "współpracy przy prowadzeniu działalności", a przy interpretacji tego sformułowania nie można abstrahować od obowiązków małżonków wynikających z Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, a także od ratio objęcia współpracowników obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, jakim jest jak najszersze zabezpieczenie obywateli na wypadek wystąpienia ryzyk ubezpieczeniowych, co jednak nie prowadzi do konstatacji, że w każdej sytuacji wykonywania określonego zadania (pracy) przez małżonka osoby prowadzącej działalność gospodarczą, na rzecz małżonka - przedsiębiorcy, dla celów prowadzonej przez niego działalności musi i może być kwalifikowana, jako współpraca przy prowadzeniu tej działalności, wymagająca objęcia obowiązkiem ubezpieczenia społecznego. Podobny pogląd wyraził Sąd Najwyższy także w wyroku z dnia 24 lipca 2009 r., I UK 51/09 (LEX nr 529767) oraz Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia z dnia 28 lutego 2012r.,III AUa 1581/11 (Lex 1258316) i Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 27 września 2012r., IIIAUa 445)12 (Lex 1220774).

W wyroku z dnia z dnia 6 stycznia 2009 r.,II UK 134/08 (OSNP 2010)13-14)170) i z dnia 23 kwietnia 2010r., (...) 315)09 (Lex 604215) Sąd Najwyższy stwierdził, że cechami konstytutywnymi pojęcia "współpraca przy działalności gospodarczej", o której mowa w art. 8 ust. 11 ustawy systemowej, są występujące łącznie: a) istotny ciężar gatunkowy działań współpracownika, które nie mogą mieć charakteru wtórnego, b) bezpośredni związek z przedmiotem działalności gospodarczej, c) systematyczność, stabilność i zorganizowanie oraz d) znaczący czas i częstotliwość podejmowanych robót. W uzasadnieniu tych orzeczeń Sąd Najwyższy wskazał, że w literaturze przedmiotu wyrażany był pogląd, iż w sformułowaniu o współpracy w prowadzeniu działalności gospodarczej należy upatrywać nie tylko pracy na rzecz tego przedsięwzięcia, ale także współudziału w prowadzeniu tej działalności, włączając nawet w ten udział "zysk" (por. Z. Myszka: Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1994, II UZP 27/94, PiZS 1995 nr 5, s. 74-82, tak tez Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 30 września 2013 r. III AUa 2274/12). Ów zysk jako wyznacznik współpracy raczej został odrzucony przez naukę (por. M. Skąpski: Zagadnienia stosunku pracy między członkami rodziny, Warszawa 2000, s. 203), co nie wydaje się trafne o tyle, że współpraca osoby bliskiej musi mieć znaczenie ekonomiczne dla prowadzącego działalność.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego współpraca oznacza pracę wykonywaną wspólnie z kimś innym; działalność prowadzoną wspólnie; działanie wraz z innymi w ramach jednego przedsięwzięcia; branie udziału w zbiorowej pracy. Z wykładni literalnej wynika zatem, iż termin współpraca przy prowadzeniu działalności, którym operuje art. 8 ust. 11 ustawy systemowej, zakłada, że współpracujący ma istotny wpływ na tę działalność. Wartość działania w ramach współpracy musi być także znacząca. Nie bez przyczyny stawiano w literaturze wymaganie, by odnosić ową współpracę i jej wartość do zysku przedsięwzięcia gospodarczego, prowadzonego przez małżonka. Z terminem współpraca wiąże się także cecha stałości, w sensie stabilności ekonomiczno-zawodowej osoby zainteresowanej. Ważne jest istnienie pewnego związania z pracą wykonywaną w ramach współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Zasadne jest też przyjęcie, że wykonywana przez osoby współpracujące działalność powinna charakteryzować się zorganizowaniem i pewną ciągłością. Nie może zatem stanowić w sensie prawnym współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej sporadyczne, podejmowane okazjonalnie, zajmujące nikłą ilość czasu wystawianie faktur, czy wydawanie ad hoc (gdy nie ma pracownika) towaru. Znaczenie gospodarcze, organizacyjne i stabilność takich działań są znikome i nie kwalifikują się do oceny, iż w sensie prawnym dochodzi do "współpracy przy prowadzeniu działalności gospodarczej". Taki pogląd wyznacza też wykładnia historyczna.

Poglądy przedstawione wyżej, Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni akceptuje.

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić trzeba, że brak jest podstaw do uznania, że współpraca odwołującej przy prowadzeniu działalności gospodarczej jej męża miała charakter stały i systematyczny, spełniający kryteria wskazane w art. 8 ust. 11 ustawy systemowej. Z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie, w szczególności dokumentów w postaci faktur, ofert, zeznań świadków E. T. i M. B., które Sąd uznał za wiarygodne wynika, iż odwołująca sporządziła kilka ofert i faktur oraz kilkakrotnie odebrała z hurtowni zamówiony przez zainteresowanego towar jednak, czynności jej miały charakter incydentalny, sporadyczny. Odwołująca zeznając przed Sądem nie pamiętała nawet ile czasu w ciągu dnia poświęcała na pomoc zainteresowanemu przy prowadzeniu działalności tj. nie pamiętała ile ofert wysłała do klientów, ile faktur wystawiła. Pomoc odwołującej przy prowadzeniu działalności gospodarczej zainteresowanemu była niewielka. Odwołująca czyniła to, aby zainteresowany miał więcej czasu dla rodziny. Okazjonalna pomoc nie może być traktowana jako współpraca przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Pomoc taka stanowi normalną konsekwencję obowiązku małżonków do wzajemnej pomocy oraz współdziałania dla dobra rodziny (art. 23 i 27 k.r.o.).

Odwołująca nie przyczyniała się w znacznym stopniu do uzyskiwanego z działalności pozarolniczej prowadzonej przez zainteresowanego dochodu. Zresztą wymaga podkreślenia, iż dotychczas płatnik składek przy prowadzeniu działalności gospodarczej nie zatrudniał żadnego pracownika, czynności biurowe wykonywał sam. Po urodzeniu drugiego dziecka przez odwołującą 18 września 2013r. zainteresowany również nie zatrudnił nikogo do pomocy przy czynnościach biurowych. Nadal sam wykonywał te czynności.

Znamiennym jest to, że odwołująca została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych jako osoba współpracująca przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, będąc w zaawansowanej ciąży. Tymczasem wcześniej od 2012roku tj, od zakończenia urlopu wychowawczego nigdzie nie pracowała. Nie było zatem przeszkód, aby już od tego czasu zaczęła współpracować z zainteresowanym przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Argument odwołującej, że mogła to uczynić dopiero jak córka od 1 września 2013r. poszła do przedszkola jest bezzasadny, skoro jak przyznała odwołująca pomoc mężowi przy prowadzeniu działalności zajmowała jej niewiele czasu. Okoliczność tę potwierdził także zainteresowany, który zaznaczył, że sam także we wrześniu 2013r. sporządzał kalkulacje dla klientów.

Sąd uznał również, na co trafnie zwrócił uwagę organ rentowy, iż zatrudnienie odwołującej w ramach współpracy było dla płatnika składek ekonomicznie nieuzasadnione.

Podejmowanie współpracy z odwołującą się przy tak niskich obrotach ( rok 2013r.) wiązało się przecież z koniecznością opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne dla osoby współpracującej oraz opłacenia składek na ubezpieczenie zdrowotne dla osoby prowadzącej działalność gospodarczą. W niniejszej sprawie po uwzględnieniu ciężarów publicznoprawnych zysk z działalności byłby iluzoryczny.

Nadto wymaga podkreślenia, iż z dokumentacji księgowej zainteresowanego, nie wynika iż we wrześniu 2013r. nastąpił znaczny wzrost liczby zleceń oraz wzrost przychodów, dochodów z działalności gospodarczej .

Reasumując Sąd uznał, że pomoc odwołującej miała charakter incydentalny, kiedy wyręczając zainteresowanego, odwołująca działała niejako "w jego zastępstwie". Tego rodzaju działań nie można zaś uznać za współpracę przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Wszak jak to wyżej wskazano za współpracującego przy prowadzeniu pozarolniczej działalności można uznać tylko taką osobę, która na rzecz ten działalności wykonuje prace takiego rodzaju, rozmiaru i częstotliwości, że mają one wymiar ekonomiczny i organizacyjny na tyle istotny, iż mogą być postrzegane jako współpraca przy prowadzeniu działalności.

W toku postępowania odwołująca nie przedstawia dowodów na okoliczność, że wykazywała większą aktywność na rzecz działalności prowadzonej przez jej męża, a taki obowiązek wynikał z art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.

Stwierdzić zatem trzeba, że zaskarżona decyzja organu rentowego w pełni odpowiada ustalonemu przez Sąd stanowi faktycznemu, jak i prawu.

Sąd na podstawie art. 217§2 k.p.c. i 227 k..p.c. oddalił wniosek organu rentowego o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ginekologa na okoliczność, czy stan zdrowia ubezpieczonej pozwalał na podjęcie i prowadzenie współpracy przy działalności gospodarczej uznając, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jest w pełni wystarczający i kompletny do wydania rozstrzygnięcia w sprawie ( postanowienie e-protokół k. 83). Przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego było zbędne, zważywszy, że stan zdrowia odwołującej w okresie ciąży potwierdza dokumentacja medyczna dołączona do akt niniejszej sprawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd na mocy powołanych przepisów art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. orzekł jak sentencji wyroku.

SSO Beata Torbus